European Union

General : Young people who make a difference deserve recognition. That is why the European Parliament and the International Charlemagne Prize Foundation award the Charlemagne Youth Prize every year. If you are between 16 and 30 years old and run a project with a European dimension, do not hesitate to apply for our competition. The winning projects will benefit from recognition and media coverage as well as prize money to further develop the initiative. You now have until 20 February to register.

Source : © European Union, 2017 - EP

will take place on Monday 6 February 2017, 15:00-18:30 in Brussels.

Organisations or interest groups who wish to apply for access to the European Parliament will find the relevant information below.

Further information
watch the meeting live
Access rights for interest group representatives
Source : © European Union, 2017 - EP

https://tvnewsroom.consilium.europa.eu/uploads/council-images/thumbs/uploads/council-images/remote/http_c96321.r21.cf3.rackcdn.com/15513_169_full_129_97shar_c1.jpg

Norway is closely associated with the European Union through its membership in the European Economic Area (EEA).

Download this video here.

General : Securing green energy and the US travel ban will be dealt with during this week's plenary session. Parliamentary committees also look at how to improve access to medicine and how to better protect the Arctic. In addition MEPs meet their national counterparts to discuss how to stimulate the economy and ensure everyone will benefit from it.

Source : © European Union, 2017 - EP

General : Securing green energy and the US travel ban will be dealt with during this week's plenary session. Parliamentary committees also look at how to improve access to medicine and how to better protect the Arctic. In addition MEPs meet their national counterparts to discuss how to stimulate the economy and ensure everyone will benefit from it.

Source : © European Union, 2017 - EP

General : Although investment has picked up and the economy has created new jobs, not everybody is yet sharing equally in the benefits of growth. During the annual European Parliamentary Week in Brussels from 30 January to 1 February, MEPs meet their counterparts from the member states and other high-level policy makers to debate how to boost growth and employment and increase fairness.

Source : © European Union, 2017 - EP

General : Although investment has picked up and the economy has created new jobs, not everybody is yet sharing equally in the benefits of growth. During the annual European Parliamentary Week in Brussels from 30 January to 1 February, MEPs meet their counterparts from the member states and other high-level policy makers to debate how to boost growth and employment and increase fairness.

Source : © European Union, 2017 - EP

To receive the Brussels Briefing in your inbox every morning, register for a free FT account here and then sign up here.

Just ask Theresa May. On Friday the British prime minister felt she had pulled off a diplomatic miracle in Washington – literally glad-handing Mr Trump while still leaving with a nod of support for Nato and a semblance of dignity.

Read more

This week’s revelations in the Canard Enchaîné.

Not a good week for French democracy. It started with the communication of false figures from the first round of the Socialist primary, followed by the verdict sending Sarkozy’s former minister Claude Guéant to jail for his ‘automatic cash teller’ practices while in office. It ended up overshadowed by what is now known as #penelopegate, the scandal around the ‘fake jobs’ of François Fillon’s wife Penelope.

A week that looked almost like it was ordered on amazon by Marine Le Pen. Plenty of evidence for the oh, so tempting ‘Tous pourris!’ theory about an establishment that is not only disconnected, but corrupt to the bones. The Front National did not even have to make particular efforts to send the message home: indignation was running high even without them fanning the flames, and they were not too keen on reviving the story of their own MEP assistants paid for working in France for the party…

What is almost touching about the French political class is the stubbornness with which they simply don’t get the point. They seem to live forever in the golden age of the early Fifth Republic, when uninterrupted growth gave them the feeling they were entitled to help themselves to their piece of the cake. Or two. Or three.

Today, especially for candidates who promote strict austerity and collective effort in difficult economic times, all this is no longer acceptable. But like kids caught with both hands in the candy bag, they don’t understand what’s wrong. Listening to the way they defend themselves – from ‘but this is perfectly legal!’ and ‘they mix up gross and net salaries’ (Fillon) to ‘things have always been like this!’ (Guéant) – is a travel back in time. To an epoch when France was entirely impregnated by Catholicism, a place in which sinners were sure to be forgiven and where the accumulation of little benefits and pleasures was considered petty stuff to be dealt with tongue-in-cheek.

This place is no more. Research on consumer behaviour has shown that over the last fifteen years there has been a slow, but continuous change in French consumer’s attitudes which may be linked to an increasing sensitivity to ‘protestant values’ in French society. While it is always risky to stick such labels on movements of social change, there is no doubt that increasing interdependence with a global environment dominated by Anglo-American values has produced some observable shifts.

There was indeed a new sensitivity was not only reflected in increased interest of consumers for environmental issues, organic products, fair trade, but which has also had significant repercussions on the country’s political culture. Traditional cultural auto-stereotypes – a good dose of machismo, disrespect of the law, understanding for petty corruption – were increasingly put into question. There were new laws for gender parity in politics; civil society pressed for tackling the problem of the obscene yearly death toll on the roads; anti-corruption judges adopted a zero-tolerance attitude, including against tax evasion.

True, there is still a large lenience when it comes to extra-marital affairs, but these are rather considered an amusing relic of Versailles court life. François Hollande did not risk an impeachment for having a secret affair with an actor. But he did lose a lot of esteem for spending all this time getting rid of his mistress while buying the breakfast croissants for another, while the middle-class was told to wait patiently for the end of the tunnel.

Those were the days. The Fillon family poses for Paris Match in front of their home near Sablé-sur-Sarthe (2013).

Today, after being told for decades the country was in an economic crisis, the French are fed up with the lack of transparency, accountability, and integrity. The generous self-serving practices of the past – hiring one’s wife with an indecent salary for unclear tasks (Fillon) or taking one’s sons in the government jet to watch a Champions League final in Berlin (Valls) are simply no longer acceptable. As the excellent radio columnist Thomas Legrand pointed out this week, the ‘voracious’ manner in which Mitterrand and Chirac benefitted from the privileges that come with life at the top of the state would today be ‘assimilated to kleptocracy’. Public opinion has moved, while politicians, as if they wanted to provide evidence for just how disconnected they are in their Paris power bubble, have not moved an inch. Many of them even refuse to implement the law prohibiting the age-old practice of serving several mandates concurrently (the famous cumul des mandats’)!

Fillon, and all the others, will have to learn it the hard way. It is difficult to imagine that the strategy mix of self-victimisation and conspiracy theory will work over a three-month campaign. Perhaps with some die-hard party followers. But not with the mainstream French middle class he was courting so desperately with his image of ‘probity’ and ‘rectitude’.

The harm is already done, as two recent polls attest: a SOFRES poll for Le Figaro had Fillon down to only 22% of intentions for the first round of the presidential elections and, worse, credited him with a mere 60-40 win in a potential face-off with Marine Le Pen. And according to an Odoxa poll for France Info, Fillon’s approval rate has gone down from 54% to only 38% since last November. Even in his own party, only 48% consider him ‘honest’…

Not a good week for French democracy. Unless, of course, the events and their consequences finally sound like a wake-up call to the French political class, ideally with tangible effects beyond the election deadlines. In which case, it would have been a good week after all.

Albrecht Sonntag
@albrechtsonntag

This is post # 10 on the French 2017 election marathon.
All previous posts can be found here.

The post France 2017: Protestant protests appeared first on Ideas on Europe.

Λαμβάνοντας υπ’ όψιν το προεκτεθέν ισχύον νομικό-θεσμικό αλλά και πολιτικό πλαίσιο του Προγράμματος, η συμμετοχή του ΔΝΤ, όπως έχει ήδη επισημανθεί από τον Μάιο του 2016, φαίνεται αναπόφευκτη. Αυτό που θα πρέπει, όμως, να επιτευχθεί είναι τουλάχιστον η ορθή κρίση από το ΔΝΤ των μέτρων που προτείνουν οι εντός-Ευρώπης δανειστές για το Ελληνικό χρέος, ώστε να διασφαλιστεί η επί της ουσίας η βιωσιμότητα του.

Τις τελευταίες ημέρες υπάρχει έντονη κινητικότητα σχετικά με την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης του 3ου (2015-2018) Ελληνικού Προγράμματος Οικονομικής Βοήθειας (‘Πρόγραμμα’). Υπήρξαν ελπίδες ότι η ολοκλήρωση θα πραγματοποιούνταν εντός Ιανουαρίου, ήτοι ότι θα υπήρχε συμφωνία στο Eurogroup στις 26.01.2017. Αυτό όμως δεν κατέστει εφικτό, εφόσον το κύριο θέμα που ακόμη εκκρεμεί είναι η συμμετοχή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) στο Πρόγραμμα. Για να επιτευχθεί η συμμετοχή αυτή, το ΔΝΤ απαίτησε την προκαταβολική νομοθέτηση επιπλέον μέτρων το 2017 με εφαρμογή τους από το 2019, μετά το τέλος του Προγράμματος (2018). Σημαντικότερα, όμως, το ΔΝΤ εγείρει επίσης σοβαρά θέματα σχετικά με την βιωσιμότητα του Ελληνικού χρέους.

Το ΔΝΤ συμμετέχει έως τώρα στο Πρόγραμμα μόνον ως τεχνικό σύμβουλος (κυρίως συνεισφέρει στην κατάρτιση του σχετικού Μνημονίου). Για την συμμετοχή του και με την παροχή οικονομικής βοήθειας, το ΔΝΤ έθεσε τους παρακάτω δύο όρους: ένα πακέτο δημοσιονομικών μέτρων, με έμφαση στην συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση, και σημαντική ελάφρυνση του Ελληνικού χρέους, το οποίο και το ΔΝΤ θεωρεί ότι πλέον έχει καταστεί μη βιώσιμο.

Κατ’ αρχάς, γιατί είναι απαραίτητη η συμμετοχή (είτε τεχνική είτε οικονομική) του ΔΝΤ στο Πρόγραμμα. Όσον αφορά στο νομικό-θεσμικό πλαίσιο, η συμμετοχή του ΔΝΤ σε Πρόγραμμα Οικονομικής Βοήθειας Κράτους-Μέλους της Ευρωζώνης με τεχνική και οικονομική υποστήριξη προβλέπεται στην Συνθήκη για τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ΕΜΣ – είναι ένας διεθνής οργανισμός με μέλη τα Κράτη-Μέλη της Ευρωζώνης, ο οποίος είναι επίσης ο άμεσος δανειστής της Ελλάδας στο Πρόγραμμα) αλλά και στον Κανονισμό 472/2013 της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όσον αφορά στο πλαίσιο της πολιτικής, η Ελλάδα δεσμεύθηκε να αιτηθεί τεχνική αλλά και οικονομική βοήθεια από το ΔΝΤ στην Σύνοδο των αρχηγών των Κρατών-Μελών της Ευρωζώνης τον Ιούλιο του 2015. Επίσης, και μεγάλο μέρος των υπόλοιπων Κρατών-Μελών της Ευρωζώνης, ήτοι των δανειστών μας, και κυρίως της Γερμανίας, αντιμετωπίζει, ήδη από την αρχή του Προγράμματος αλλά και μέχρι σήμερα, την συμμετοχή του ΔΝΤ στο Πρόγραμμα ως απαραίτητη προϋπόθεση για την συνέχιση παροχής οικονομικής βοήθειας.

Εν ολίγοις, η συμμετοχή του ΔΝΤ φαίνεται αναπόφευκτη, τουλάχιστον από την πλευρά των δανειστών και της Ελλάδας. Δύναται, όμως, το ΔΝΤ να συμμετέχει, δεδομένων των επιφυλάξεων που διατηρεί, και, ιδιαιτέρως, αυτή του μη βιώσιμου χρέους; Εδώ είναι χρήσιμη μια σύντομη ιστορική αναδρομή στο 1ο Πρόγραμμα της Ελλάδας και το 2010. Το ΔΝΤ, κατά την διάρκεια των διαβουλεύσεων για το 1ο Πρόγραμμα, δεν μπορούσε, όπως και τώρα, να επιβεβαιώσει την βιωσιμότητα του Ελληνικού χρέους. Όμως, οι κανονισμοί όριζαν αυτό ήταν απαραίτητη για παροχή τόσο μεγάλου ποσού όσο αυτό που απαιτούνταν για την Ελλάδα. Έτσι, το ΔΝΤ, προς αποφυγή συνεπειών «ντόμινο» (spillover) στην Ευρωζώνη και στην παγκόσμια οικονομία από πιθανή οικονομική κατάρρευση της Ελλάδας, τροποποίησε την συγκεκριμένη προϋπόθεση, καθιστώντας δυνατή την παροχή βοήθειας ακόμη και στην περίπτωση που δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί η βιωσιμότητα του χρέους της αιτούσας χώρας, υπό τον όρο ότι κινδυνεύει η παγκόσμια οικονομία από συνέπειες «ντόμινο». Ο συγκεκριμένος κανονισμός τροποποιήθηκε ξανά τον Ιανουάριο του 2016. Το κριτήριο του κινδύνου για «ντόμινο» στην παγκόσμια οικονομία αντικαταστάθηκε με την την απαραίτητη προϋπόθεση παροχής χρηματοδότησης στην αιτούσα χώρα από πηγές εκτός του ΔΝΤ, ώστε να καταστεί το χρέος της βιώσιμο.

Συνεπώς, ακόμη και εάν το ΔΝΤ δεν δύναται να επιβεβαιώσει την βιωσιμότητα του Ελληνικού χρέους, οι κανονισμοί επιτρέπουν την οικονομική συμμετοχή του, δεδομένων των βραχυπρόθεσμων και, των προσεχώς μεσοπρόθεσμων, μέτρων για το Ελληνικό χρέος, τα οποία συμφωνήθηκαν από το Eurogroup. Αυτό, όμως, τελεί υπό την προϋπόθεση ότι το ΔΝΤ θα θεωρήσει τα μέτρα αυτά ως επαρκή προς αποκατάσταση της βιωσιμότητας του Ελληνικού χρέους. Κάτι τέτοιο όμως δεν φαίνεται να ισχύει επί του παρόντος, με το ΔΝΤ να υπογραμμίζει την ανάγκη συμφωνίας περαιτέρω μέτρων ελάφρυνσης του χρέους.

Είναι πρακτικά δυνατή και επιθυμητή η συνέχιση του Προγράμματος μόνον με τον ΕΜΣ; Σαφέστατα, δεδομένης της μορφής και πλέον αυξημένης τεχνογνωσίας του, αλλά και του de facto εξωθεσμικού ρόλου του ΔΝΤ σε σχέση με το Ευρωπαϊκό modus operandi. Παρά ταύτα, αυτό δεν φαίνεται να είναι εφικτό στην παρούσα φάση της διαπραγμάτευσης. Σε κάθε περίπτωση, λαμβάνοντας υπ’ όψιν το προεκτεθέν ισχύον νομικό-θεσμικό αλλά και πολιτικό πλαίσιο του Προγράμματος, η συμμετοχή του ΔΝΤ, όπως έχει ήδη επισημανθεί από τον Μάιο του 2016, φαίνεται αναπόφευκτη. Αυτό που θα πρέπει, όμως, να επιτευχθεί είναι τουλάχιστον η ορθή κρίση από το ΔΝΤ των μέτρων που προτείνουν οι εντός-Ευρώπης δανειστές για το Ελληνικό χρέος, ώστε να διασφαλιστεί η επί της ουσίας η βιωσιμότητα του.

The post Το ΔΝΤ, το Ελληνικό Χρέος, και το 3ο Ελληνικό Πρόγραμμα appeared first on Ideas on Europe.

AMENDMENTS 1 - 293 - Draft report Report on the 2016 Commission Report on Kosovo
Committee on Foreign Affairs

Source : © European Union, 2017 - EP

Monday 30 January 2017
14.00 Meeting with President of Bulgaria Rumen Radev

Tuesday 31 January 2017
Tallin
12.00 Working lunch with Prime Minister of Estonia Jüri Ratas, Prime Minister of Latvia Māris Kučinskis and Prime Minister of Lithuania Saulius Skvernelis
14.10 Press conference
14.45 Bilateral meeting with Prime Minister of Estonia Jüri Ratas
15.20 Bilateral meeting with President of Estonia Kersti Kaljulaid

Wednesday 1 February 2017
Rome
12.45 Meeting with President Sergio Mattarella
13.15 Meeting with Prime Minister Paolo Gentiloni

Thursday 2 February 2017
Valletta
20.00 Dinner with Prime Minister Joseph Muscat, European Parliament President Antonio Tajani and Commission President Jean-Claude Juncker

Friday 3 February 2017
Valletta
Informal meeting of the EU heads of state or government
09.40 Joint welcome of the heads of state or government with Maltese Prime Minister Joseph Muscat and Commission President Jean-Claude Juncker
10.00 First working session
12.45 Family photo
13.45 Informal lunch
16.00 Press conference
17.15 Second working session

Theresa May will be the first foreign head of government to visit US President Donald Trump on Friday. Before the meeting the British prime minister held a speech in Philadelphia in which she tried to enlist the support of Republican members of Congress for a bilateral trade agreement between the two countries. Some commentators see May in the role of supplicant at the White House. Others believe she could exert a positive influence on Trump.

Greece's Supreme Court has rejected Ankara's request for the extradition of eight Turkish officers suspected of plotting a coup who fled their country and sought asylum in Greece. It was not certain that the soldiers would be given a fair trial in Turkey, the judges ruled. The Turkish government has slammed the ruling saying it was politically motivated. Commentators praise it but voice concern about the safety of the eight men.