Agrégateur de flux

Της Έφης Ασημακοπούλου

Στη Ζυρίχη του 1946, ο Winston Churchill, σε μια από τις πιο γνωστές του ομιλίες, απευθύνεται στη μεταπολεμική τραυματισμένη Ευρώπη, προσφέροντας ένα όραμα στους ευρωπαϊκούς λαούς.  Ο Βρετανός ηγέτης, διαπιστώνοντας τον ηγεμονικό ρόλο των Η.Π.Α. -λόγω της συμβολής τους στη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου- έκανε λόγο για «Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης»! Η περίφημη ρήση του Churchill, από τότε και μέχρι σήμερα, ερμηνεύεται από πολλούς ως υπόδειξη του μοναδικού τρόπου αντίστασης της ευρωπαϊκής ηπείρου ενάντια σε κάθε λογής ηγεμονισμό, από οπουδήποτε και αν προερχόταν. Η Ευρώπη δεν έπρεπε να αιχμαλωτιστεί ποτέ ξανά και από κανέναν επίδοξο κατακτητή της. Ωστόσο, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι μία ενδεχόμενη ένωση των ευρωπαϊκών κρατών, όπως αυτή προβλήθηκε στην έκκληση του Churchill με τη μορφή μίας μεγάλης «ευρωπαϊκής οικογένειας», αποσκοπούσε και σε κάτι άλλο. Βαθύτερο και πιο ουσιαστικό: Στη διαφύλαξη των θεμελιωδών αρχών και αξιών της ευρωπαϊκής νεωτερικότητας και του ευρωπαϊκού διαφωτισμού. Μετά τη συντριβή των δημοκρατικών ιδεολογικών στηριγμάτων της Ευρώπης από τις φρικαλεότητες του ναζισμού, όπως αντιλαμβανόμαστε,  το διακύβευμα του αξιολογικού πλαισίου -του πολλαπλώς πληττόμενου ευρωπαϊκού πολιτισμού- ήταν πολύ σημαντικό. Η ειρήνη, η ισότητα, η ασφάλεια και η ελευθερία στα ευρωπαϊκά εδάφη δεν θα έπρεπε να τεθούν, εκ νέου, υπό διαπραγμάτευση. Ο στιβαρός αξιολογικός πυρήνας του ευρωπαϊκού πνεύματος δεν θα έπρεπε να απειληθεί από κανέναν εχθρό του. Εύκολα, μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι τα αιτήματα των θέσεων του Churchill είναι αρκετά επίκαιρα, στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε ως Ευρωπαίοι πολίτες.

Σήμερα, 67 χρόνια μετά, η Ευρώπη, βαδίζοντας –αν και όχι ανεμπόδιστα και χωρίς δομικές αδυναμίες- τον δικό της ενοποιητικό δρόμο, έχει κατορθώσει να θεμελιώσει την ισχυρότερη ένωση κρατών στην παγκόσμια ιστορία.  Η Ευρωπαϊκή Ένωση των 27 κρατών μελών, σύμφωνα με τους ειδικούς, αποτελεί μία sui generis οικονομική και πολιτική ένωση, με επιδιώξεις οικονομικού, πολιτικού, κοινωνικού και πολιτισμικού χαρακτήρα. Ο προσανατολισμός προς την ευρωπαϊκή ενοποίηση παραμένει ελκυστικά σταθερός και διαρκής.

Εντούτοις, η οικονομική κρίση, η οποία ταλανίζει στις μέρες μας την Ευρώπη, εγείρει ουσιώδη ερωτήματα που απαιτούν κατεπείγουσες απαντήσεις. Οι ευρωπαϊκοί λαοί βρίσκονται και πάλι αντιμέτωποι με σοβαρά και πολυφασματικά προβλήματα, με αποτέλεσμα ξεχασμένες φοβίες και διλήμματα, που αφορούν την κοινή πορεία των ευρωπαϊκών κρατών, να ανασύρονται στην επιφάνεια. Οι ευρωσκεπτικιστικές φωνές ακούγονται έντονα τον τελευταίο καιρό –έστω και αν διακρίνονται από διαφορετικές τάσεις με ποικίλα αιτήματα. Από την άλλη πλευρά, οι ευρωπαϊστές εξακολουθούν να διατηρούν την πεποίθηση ότι η Ευρώπη πρέπει να κερδίσει το ιστορικό της στοίχημα.

Όλοι αναγνωρίζουμε, ότι τα οικονομικά αδιέξοδα με τις αναμφίβολα καταστροφικές  κοινωνικές συνέπειές τους φέρουν την Ευρώπη σε θέση ανάληψης  ευθύνης  απέναντι σε όλα εκείνα που υπόσχεται να διαφυλάσσει ο ευρωπαϊκός πολιτισμός, ως μοναδικός θεματοφύλακας των αξιών και των κεκτημένων που προάγουν τον άνθρωπο και τις κοινωνίες του.  Η Ευρώπη καλείται και πάλι να οραματισθεί και να σκιαγραφήσει το μέλλον της. Οι οριακές στιγμές, τις οποίες βιώνει, την αναγκάζουν να επαναπροσδιορίσει τον ρόλο της σε έναν ραγδαία πλέον εξελισσόμενο κόσμο, όπου οι συσχετισμοί δυνάμεων μεταβάλλονται διαρκώς.  Αλλά, όπως συχνά διαπιστώνουμε, τα αδιέξοδα και τα διλήμματα εκκινούν συνήθως επώδυνες διαδικασίες επανεξέτασης των όρων και των συνθηκών, στις οποίες τελικά υπόκεινται οι εξελίξεις του επιδιωκόμενου εγχειρήματος. Εν προκειμένω, των μορφών της ευρωπαϊκής διακυβέρνησης και ενοποίησης που θα πρέπει να ακολουθηθούν.

Με αφορμή αυτές τις μνήμες, καθώς και τις κρίσιμες συνειδητοποιήσεις που συνοδεύουν την, πανθομολογουμένως, δύσκολη σύγχρονη ευρωπαϊκή πραγματικότητα,  εκτιμούμε ως εξαιρετικά ενδιαφέρουσα την ημερίδα, που διοργανώνει το Ελληνικό Κέντρο Ευρωπαϊκών Μελετών (ΕΚΕΜ), σε συνεργασία με το Γραφείο Ενημέρωσης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Ελλάδα, τους Νέους Ευρωπαίους Φεντεραλιστές και την άτυπη ομάδα «Έλληνες Νέοι Διεθνολόγοι». Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια ανοικτή συνάντηση με τη μορφή debate, που φιλοδοξεί να συμβάλει στην έναρξη ενός γόνιμου, αλλά και κατεπείγοντος διαλόγου, ο οποίος θέτει έναν  σαφή προβληματισμό: «Γενική Βούληση ή Πολιτική Επιβολή;». Αυτός, άλλωστε, είναι και ο τίτλος της ημερίδας. Στη συζήτηση θα διατυπωθούν, μεταξύ άλλων, ερωτήσεις και τοποθετήσεις για τον βαθμό ενημέρωσης και συμμετοχής του Ευρωπαίου πολίτη σχετικά με τις διαδικασίες της ευρωπαϊκής ενοποίησης, τις προκλήσεις, οι οποίες εμφανίζονται να απειλούν τις θεμελιώδεις αρχές και αξίες της Ε.Ε., τις επιπτώσεις της επικράτησης τεχνοκρατικών αντιλήψεων στις πολιτικές της ένωσης,  το ενδεχόμενο δημιουργίας δημοκρατικού ελλείμματος,  τους θεσμικούς και νομικούς νεωτερισμούς της νέας διακυβέρνησης, τη συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων και ασφαλώς το δίλημμα «Διεύρυνση ή Εμβάθυνση».

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο αμφιθέατρο «Γιάννος Κρανιδιώτης» (Ακαδημίας 1, Υπ. Εξωτερικών), τη Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου και ώρα 11:00 π.μ. Η επιλογή των ομιλητών έγινε με τέτοιο τρόπο, ώστε να εκπροσωπηθούν όλες οι τάσεις, προκειμένου να σχηματίσουμε μία σφαιρική εικόνα των σύγχρονων ευρωπαϊκών ζητημάτων και των προτεινόμενων λύσεων. Μεταξύ των ομιλητών είναι ο Γεώργιος Κουμουτσάκος, Ευρωβουλευτής, ο Παναγιώτης Γρηγορίου, Αναπληρωτής Καθηγητής & Πρόεδρος Τμήματος Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, η Δρ. Φιλίππα Χατζησταύρου, Εξωτερική Συνεργάτης Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης & Δημόσιας Διοίκησης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και οι δημοσιογράφοι Σταύρος Λυγερός  και Γιώργος Καπόπουλος. Τη συζήτηση θα συντονίζει ο Αντώνιος Καϊλής, Υπεύθυνος Δημοσίων Σχέσεων του Γραφείου Ενημέρωσης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Ελλάδα, ενώ ιδιαίτερα σημαντική θεωρείται η συμμετοχή του ακροατηρίου. Την αναμένουμε με ενδιαφέρον.

 Κατεβάστε ολόκληρο το πρόγραμμα της ημερίδας σε μορφή PDF

 Par Philippe Tourel 
 Les 57 pays membres de l’Organisation de la coopération islamique ont rejoint les 54 membres de l’Union africaine pour soutenir, à l’unanimité, la candidature de l’Ambassadeur de Djibouti en France au poste de Directeur général de l’Unesco.


 Unesco : Farah Rachad candidat de l’Afrique (UA) et du monde musulman (OCI) Le premier candidat à se déclarer pour le poste de Directeur général de l’Unesco, le diplomate et intellectuel djiboutien Rachad Farah, actuellement occupé par la Bulgare Irina Gueorguieva Bokova, dont le mandat se termine cette année, peut s’estimer heureux. Il vient de remporter deux victoires de taille. La première avec le soutien de l’Union africaine, la deuxième avec celui de la Conférence de la coopération islamique, soit plus que la moitié des pays membres de l’Unesco.
En effet, le XXe Sommet de l'Union Africaine, réuni à Addis-Abeba (Ethiopie) du 21 au 28 janvier 2013, a soutenu à l'unanimité la candidature de M. Farah Rachad, ambassadeur de Djibouti en France, au poste de Directeur Général de l'UNESCO dont l'élection aura lieu en octobre 2013. La candidature de M. Farah Rachad a été proposée par l'Ouganda au nom de l'IGAD lors de la XXIIe session du Conseil exécutif de l’Unesco. Le Sommet a appelé à une mobilisation de l'ensemble des pays du Continent pour appuyer et renforcer la campagne de M. Farah Rachad. Cette mobilisation doit s'inscrire dans la détermination des Etats Africains à accéder à la tête des institutions internationales et être en phase avec le slogan du Sommet -Panafricanisme et Renaissance du Continent. Ce soutien «  fort, massif et unanime » à un candidat africain pour diriger cette organisation onusienne chargée de l'Education, la Culture et la Science répond précisément au programme d’action de M. Rachad qui avait mis le combat contre, la pauvreté et pour la paix à la tête de ses priorités. 
Ce soutien des États Membres de l'UA intervient après celui apporté par l'Organisation de la Conférence Islamique suite à la 39e session de conseil des ministres des Affaires étrangères de l'OCI qui avait eu lieu en novembre 2012 à Djibouti. 
Si la Russie a déjà opté pour le renouvellement du mandat de l’actuelle directrice, force est de constater que les pays européens ne se sont pas encore prononcés ni le groupe arabe (dont le soutien est cependant presque acquis) ou celui de l’Amérique latine et de l’Asie.
M. Rachad Farah, intellectuel et diplomate de carrière est francophone, ce qui est un atout majeur pour l’obtention de ce poste. Il a été diplomate de 1977 à 1989 dans plusieurs pays asiatiques, notamment au Japon, en Inde et en Chine ainsi que dans tous les pays de l'ASEAN de 1989 à 2004. Le diplomate djiboutien a été également élu vice-président du groupe Africain au Conseil exécutif de l'UNESCO. M. Rachad Farah a contribué activement à la création, avec le concours de l'UNESCO, du premier Think Tank en Afrique de l'Est qui aura son siège à Djibouti.

U.S. Treasury official Harry Dexter White is best known as one of the leading architects of the Bretton Woods system that shaped the global economy after World War II. But he was also a spy for the Soviet Union, providing secret information and giving advice on economic issues. Why did he do it? Newly uncovered documents show that this champion of postwar global capitalism was actually a passionate believer in the success of the Soviet experiment with socialism.

Huszonöt órányi alkudozást követően született meg az Európai Tanács február 7–8-ai ülésén a régóta várt kompromisszum az európai állam- és kormányfők között a következő többéves pénzügyi keretről.

Az EU történetében először az előzőnél kisebb költségvetést lehetett csak elfogadni, ami ellen már többször is felemeltük a szavunkat, de sajnos a realitás és a gazdasági válság győzött. Ebből a kisebb tortából kellett tehát a lehető legnagyobb szeletet kihasítani Magyarország számára. Lássuk mit is sikerült elérnünk.

Az egy főre eső nettó pozíció tekintetében (vagyis minden hazánkba érkező uniós – kohéziós és agrár – forrásból levonva a magyar befizetéseket 2011-es áron) hét évre vetítve a második helyen állunk 2512 euróval. Mi vagyunk az egyetlen tagállam, amely a nettó pozícióját tekintve minden bevett számítási mód szerint (nominálisan, a GNI arányában és egy főre vetítve) az első háromban tudott végezni. 2014 és 2020 között 25,004 milliárd euró érkezik a magyar gazdaságba, amely a magyar GNI 3,6%-a.

Jogosan merülhet fel a kérdés, hogy mi történt a blogon is sokszor emlegetett 30%-os kohéziós veszteségünkkel?A magyar kohéziós allokáció várhatóan 20,56 milliárd eurót tesz ki (2011-es áron) 2014 és 2020 között. A Bizottság javaslata alapján kb. 18,3 milliárd euróra lettünk volna jogosultak, tehát a tárgyalások során 12%-os javulást sikerült elérni. Így a négy legszegényebb magyar régió fejlesztési forrásai nem fognak csökkenni az elkövetkező időszakban. A szintén többször is említett támogatási felső korlát (capping) általános, 2,35%-os szintjéhez képest Magyarországra és a balti országokra 2,59%-os felső határ vonatkozik. (Az Európai Bizottság egységesen 2,5%-os szintet javasolt.) Ez önmagában kb. 700 millió euróval növelte a magyar kohéziós borítékot.

Mindezt magyar szempontból nagyon komoly eredménynek tartjuk, hiszen az egységes támogatási felső korlát és rossz makrogazdasági előrejelzések miatt igen nehéz helyzetből indultunk, továbbá a főösszeg és a kohéziós politikára szánt összegek is csökkentek, vagyis sikerült szembemenni néhány igen erős trenddel. Érdekességképp ide kívánkozik, hogy a mostani, 2007-2013-as pénzügyi keret 2005-ös (erős európai gazdasági növekedés közepette zajló) tárgyalásai során hazánk forrásai 10%-kal csökkentek az Európai Bizottság induló javaslatához képest.

A közös mezőgazdasági politika finanszírozása kapcsán a közvetlen kifizetések szintjét nagyságrendileg sikerült megőrizni (260 euró/hektár helyett 250 euró/hektár), a gazdák az elmúlt időszak legmagasabb – a felfutó szakaszt követően a 2013-as évben kapott – szintjéhez közeli mértékű támogatásban részesülnek az elkövetkező hét évben. Vidékfejlesztésre évente nagyjából 490 millió eurót tudunk majd költeni.

A konkrét összegeken felül nagyon fontos, hogy milyen szabályok mentén kell elkölteni a megkapott pénzeket. Ebben a tekintetben is sikerült komoly javulást elérnünk. A Kohézió Barátai országok közös fellépésének köszönhetően 2014 és 2020 között is elszámolható költség lesz az áfa és továbbra is 85% uniós mellett 15% nemzeti finanszírozás szükséges a projektek végrehajtására. Mindkét kérdésben nagyon komoly erők dolgoztak ellenünk, de végül sikerült a nekünk kedvező forgatókönyvet kiharcolni, ez évi 210 milliárd, hét év alatt közel 1500 milliárd forint megtakarítást jelent a magyar költségvetésnek, ami sokat segít a költségvetési egyenleg 3% alatt tartásában.

Összességében elmondhatjuk, hogy magyar szempontból a körülményekhez képest jó megállapodás született a Tanácson belül. Természetesen hátravan még az Európai Parlamenttel való tárgyalás is, amely az első nyilatkozatok alapján szintén nem tűnik egyszerű feladatnak.

Annak, akit további részletek érdekelnek, ajánljuk az eu.kormany.hu vonatkozó hírét, valamint Győri Enikő államtitkár mai Népszabadságban megjelent írását.

(Modok Benő)

U.i.: Kipróbáltuk, hogy milyen alvás nélkül végigcsinálni két napot, senkinek sem ajánljuk…

The UK and Somalia have agreed to jointly host an international conference on Somalia in the UK
on 7 May 2013. The purpose of the conference is to provide international support for the new
Government of Somalia’s immediate priorities as it rebuilds its country.
http://xa.yimg.com/kq/groups/10162866/656666611/name/RICU%20Talking%20Points%20Somalia%20Conference%20Jan%202013.pdf

What are the objectives of the conference?
The conference will help the Government of Somalia to deliver on the priorities it has identified.
These include rebuilding its armed forces, police, coastguard, justice and public financial
management systems.

Why hold a new international conference on Somalia now?
Somalia now has a new parliament, selected by the clans, and a new president elected by the
parliament. As a result, Somalia has a more legitimate government that it has seen in many
decades. In addition, the proscribed terrorist organisation Al Shabaab has been expelled from
many of Somalia's major towns and cities. Confidence is increasing and the diaspora is returning.
The changes in Somalia over the last year offer a unique opportunity to build stability and security
in the country, and the new Government of Somalia has asked for assistance in delivering its
objectives.

What did the last conference in the UK achieve?
The London Conference on Somalia in February 2012 played a role in helping Somalia to end the
political transition. In particular, the international community sent a concerted message that the
transitional government’s mandate had to end in August 2012. International engagement in the
lead-up to the conference led to a UN Security Council Resolution expanding the African Union
force in Somalia (AMISOM) from 12,000 to 17,000. Since the conference, AMISOM has been
instrumental in taking control of a number of towns and cities in Somalia from Al Shabaab.
The UK has been supporting the training of the Somalia National Security Forces through the
European Union Training Mission (EUTM), including by providing both funding and personnel. We
have provided support for a biometric identification system to register EUTM-trained troops, which
is now being expanded with an extra injection of $2.4m over the next three years. In addition, we
have been working with the US to support the building of camp infrastructure for the Somali
National Security Forces in Mogadishu, providing £1 million to this end. AMISOM, which we
support, is also involved in the training of Somali forces.

Who will attend the conference?
The conference will include a wide range of neighbouring countries, regional and international
partners, and multilateral institutions. The attendees will be agreed between the Governments of
the UK and Somalia.

What about the Somali diaspora in the UK?
The Somali diaspora continues to play a key role back in the development and reconstruction of
their homeland. For many years, Somalis worldwide have sent more money home in remittances
than Somalia receives from the international community in aid. As we prepare to co-host a major
international conference with the Government of Somalia, the UK Government is keen to hear
from those who remain committed to delivering progress in Somalia. We will actively seek out
opportunities to engage with the diaspora around the conference.

Will the conference really help the people of Somalia?

The conference will help the people of Somalia because it can help galvanise the international
community behind the Government of Somalia’s priorities of rebuilding its armed forces, police,
coastguard, justice and public financial management systems. The international community can
support the new, more representative, Government of Somalia as it begins to address the
underlying causes of instability and insecurity and deliver more adequate services for its citizens
and, in the longer term, regenerate Somalia’s economy.
A more stable Somalia will reduce the risk of humanitarian disasters. Last year’s drought turned
into famine largely because of conflict and instability. While the famine lifted in February 2012,
more than two million people still remain in need.

Why does the UK care about Somalia?
What happens in Somalia has implications well beyond its borders. Helping Somalia to reverse the
underlying state failure can help to improve the security of the country, reduce the levels of piracy
and terrorism, enable refugees to return home, and improve the lives of millions of Somalis. And
by supporting the Government of Somalia in tackling the root causes of state failure, the security
interests of Somalia’s friends and neighbours will also be served.
Britain has pledged to spend £63 million every year to tackle the root causes of poverty and
conflict in Somalia. By 2015 UK aid will help build up key local government services; help 45,000
people to get a job; allow 3,000 morewomen and girls to access justice; and help 20,000 access
the schools, latrines, roads and health clinics to give the people of Somalia the opportunity they
need to pull themselves out of poverty.

Date de publication: Samedi 01 Octobre 2011Couverture: Type de publication: OuvrageAuteur Résumé long: Dans la lignée de ses travaux sur la société française, l’Institut Montaigne a mené une grande enquête sur le territoire où ont éclaté les émeutes de 2005 : la communauté d’agglomération de Clichy-sous-Bois/Montfermeil (93). Sous la direction de Gilles Kepel, cet ouvrage s'intéresse à l’ensemble des dimensions qui permettent de "faire société" : le logement et la rénovation urbaine, l'éducation, l'emploi et la sécurité. Ce document propose un témoignage inédit sur un territoire contrasté, mais nous livre également de très nombreux enseignements sur le fonctionnement des quartiers en relégation et des zones urbaines sensibles. www.banlieue-de-la-republique.fr

Date de publication: Mardi 01 Novembre 2011Couverture: Type de publication: EtudeAuteurRésumé long: Vécu comme un facteur de précarité, le contrat à durée déterminée (CDD) fonctionne aujourd’hui comme un "plafond de verre" au cœur de notre société, notamment pour les jeunes. Il fixe une frontière entre ceux qui bénéficient d’un emploi réputé protégé et ceux qui souhaiteraient accéder au marché du travail. Pour donner plus de flexibilité et de sécurité aux employés comme aux employeurs, cette étude propose de supprimer le contrat à durée déterminée et d’instaurer un contrat à durée indéterminée pour tous en définissant très précisément les modalités juridiques d’une telle décision.

Date de publication: Dimanche 01 Avril 2012Couverture: Type de publication: EtudeAuteur Résumé long: Les Français sont plus insatisfaits de leur emploi que leurs pairs européens et comptent parmi les plus stressés au monde alors que, selon de nombreux indicateurs, les conditions de travail sont en apparence favorables aux salariés. La faiblesse du dialogue au sein des entreprises ainsi que le manque de mobilité et la rigidité de notre droit du travail sont générateurs de stress pour les salariés.

Abdumalik Abdullodzhonov volt tádzsikisztáni miniszterelnököt őrizetbe vették a boriszpoli reptéren.

A Radio Ozodi tadzsikisztáni rádió közlése szerint Abdullodzhonov az USA-ból, ahol az elmúlt pár évet töltötte,  érkezett Ukrajnába – írja a Tsn.ua internetes hírportál.

A volt miniszterelnököt a tádzsikisztáni hatóságok kérésére vették őrizetbe, mivel korábban államellenes tevékenységgel vádolták.

A Radio Ozodi megjegyezte, hogy Abdullodzhonovot az Interpol is körözi szervezett bűnözésben és terrorizmusban való részvétel miatt. Az ukrán belügyminisztérium megerősítette a hírt, miszerint egy tadzsikisztáni állampolgárságú férfin kattant a bilincs a boriszpoli reptéren, azonban azt nem közölték, hogy név szerint kit vettek őrizetbe.

 

Forrás: Kárpátinfo

Top 7 Bombers

Lőfegyverrel rátámadtak és megsebesítették a közelgő elnökválasztások egyik jelöltjét Örményországban. Parujr Ajrikjan, a Nemzeti Önrendelkezés elnevezésű szövetség elnökjelöltje ellen Jereván központjában található lakásánál követték el a merényletet, a politikust vállon találta egy lövedék. A 64 éves politikust a helyi televízió közlése szerint kórházba szállították.

Ajrikjan – aki a Szovjetunió éveiben neves másként gondolkodó volt, állampolgárságától is megfosztották – a február 18-án tartandó elnökválasztás nyolc jelöltjének egyike. A legfrissebb közvélemény-kutatás szerint a szavazatok mintegy 4 százalékára számíthat a voksoláson, amelynek fő esélyese a jelenlegi örmény államfő, Szerzs Szargszján. A volt szovjet köztársaságban eddig komolyabb incidens nélkül zajlott a kampány.

 

Top 10 Fighter Aircraft

French Panhard CRAB Armored Scout Car

Soup�onn� par le FBI d'avoir d�rob� plusieurs millions de dollars � quelque 217 banques et �tablissements am�ricains, le jeune pirate informatique Hamza Bendelladj, arr�t� � Bangkok, ne laisse d'intriguer.

German Mercedes-Benz Axor II General Utility Truck

German Mercedes-Benz Atego II Light Utility Truck