Πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2012, η επίσκεψη του διευθυντή του τομέα Ευρωπαϊκών Σπουδών του China Institute of International Studies Dr Cui Hongjian και της συναδέλφου του Dr Jin Ling στο Ελληνικό Κέντρο Ευρωπαϊκών Μελετών.
Οι δύο εκλεκτοί Κινέζοι Ακαδημαϊκοί, στο πλαίσιο του ερευνητικού τους προγράμματος “Changes of the EU International Standing and Influence”, συνομίλησαν με τον επιστημονικό συνεργάτη και υπεύθυνο των διεθνών συνεργασιών του ΕΚΕΜ κ.Λαμπρόπουλο Κων/νο αναφορικά με την κρίση δημοσίου χρέους που μαστίζει την Ευρωζώνη, τις δυνατότητες αναβάθμισης του διεθνούς ρόλου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις πολιτικές οικονομικές και κοινωνικές προεκτάσεις της συνεχιζόμενης σύγκρουσης στη Συρία σε διεθνές επίπεδο.
Επιπρόσθετα, αναζητήθηκαν οι προοπτικές συνεργασίας μεταξύ των δύο φορέων και επιβεβαιώθηκε η αμοιβαία βούληση για την ανάληψη ερευνητικών δράσεων σε τομείς κοινού ενδιαφέροντος.
Interjú Varga Gergellyel (SVKI, EuVI) az MTV-ben :
Interjú Varga Gergellyel (SVKI, EuVI) 00:26:50-től
Külpolitika a kampányban
A belpolitikai kérdések mellett főként a Közel-Kelet kapott hangsúlyt a választási kampányban, hiszen az iraki háború öröksége mellett döntő, hogy jelenleg is több tízezer amerikai katona szolgál Afganisztánban. Európa helyett azonban több szó esett Ázsiáról, azon belül is Kínáról – értékelte a kampányt Varga Gergely, a Nemzeti Közszolgálati Egyetem Stratégiai Védelmi Kutatóközpontjának tudományos segédmunkatársa.
Megjegyezte: ugyan Obama az elmúlt években fontos külpolitikai eredményeket is elért – emlékezetes volt elnöksége első időszakában a közel-keleti nyitás –, ám a jelentős várakozásoknak nem tudott teljes mértékben megfelelni. A geopolitikai realitások, a hatalmi érdekek mentén húzódó konfrontációk Obama külpolitikáját egy idő után részben felőrölték – vélekedett.
A teljes interjút meghallgathatja a Hirado.hu honlapon. (Felülről a harmadik.)
Ο λόγος περί της Ευρώπης χρήζει ανασκευής. Σε αυτό δεν συντείνει μόνο η οικονομική συγκυρία, αλλά και η αδυναμία των πολιτών της να διαλέγονται μεταξύ τους ως μέλη ενός σύνθετου δήμου, ικανού να μεταβιβάζει τα δημοκρατικά του αιτήματα προς, και από, τους κεντρικούς θεσμούς. Ποιο μέλλον, λοιπόν, για μια Ευρώπη, που ελλείπεται της ουσιώδους αυτής προϋπόθεσης για τη μετεξέλιξή της σε πολιτεία; Και δη, σε πολιτεία, που θα έχει ως κοινό σημείο αναφοράς τις ιστορικές κατακτήσεις του ευρωπαϊκού δημόσιου πολιτισμού και θα υπερβαίνει τη λογική της απλής διαπολιτειακής συνύπαρξης. Η απάντηση εγγράφεται στη ρήση «πολλοί λαοί, ένας δήμος» και δηλώνει την εξελικτική μετάβαση της Ευρώπης «από δημοκρατίες σε δημοκρατία», όπου οι πολίτες θα στοχάζονται και θα δρουν στη διττή τους υπόσταση ως ανήκοντες, συγχρόνως, σε διακριτούς δήμους και σε έναν συλλογικό. Άλλωστε, η Ευρώπη διαθέτει ήδη αρκετές από τις ιδιότητες μιας πολιτείας, που λειτουργεί βάσει της αρχής της συνδιάθεσης των συστατικών κυριαρχιών. Με τους όρους συμβίωσης εντός της ευρωπαϊκής πολλαπλότητας να αποτελούν αντικείμενο συνδιαμόρφωσης, η συγκρότηση ενός συμμετοχικού δημόσιου χώρου, εντός του οποίου οι ευρωπαίοι πολίτες, έχοντας αποκτήσει συνείδηση της συλλογικότητάς τους, θα συγκαθορίζουν το μέλλον τους, κρίνεται επιτακτική για τη βιωσιμότητα της Ευρώπης ως συντεταγμένης ολότητας. Εν κατακλείδι: η απάντηση στην κρίσιμη αυτή καμπή της ενοποίησης είναι να ακολουθήσει η Ευρώπη το ιδεογράφημα της μεγάλης δημοκρατικής της παράδοσης και να επιδιώξει τη διαλεκτική συναρμογή των ψηφίδων, που συγκροτούν τη δομική της υπόσταση ως ενότητας και ως πολλαπλότητας. Στις διεργασίες αυτές, το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο έχει τον δικό του δυναμικό και γόνιμο ρόλο.